Langsung ke konten utama

The First Day

Tuesday October 28th 2008, 9:27 pm


dina pertama kuliah, dina pertama puasa. . .


             Nyong bener bener ora nyangka ari dina pertama nyong kuliah bakalan kaya kiye, masalahe nagena kuliah kuwe enak, jebule ora terlalu lah. Pan ngomong enak kepriben, saiki ya, wis tekane telat, nyong salah ngileng jadwal. Critane kaya kiye, pas kanca-kancane nyong pada ngisi irs, nyong sisan ngisi, eben ana sing ngwarahi ngonong, nah pas milih kelas MPKT, nyong durung ngileng jadwal sing neng gedung loro. Akhire jare kancane nyong, kongkon ngawag bae. Nyong akhire milihe neng ruang siji. Bar balik sing lab. Komputer, nyong maring gedung loro, ngileng ruang MPKT, jebule nyong ruan g selikur, tapi nyong cepet-cepet ngganti irs oh, eben bener.


             Pas mangkat, nyong nggawa bukune sing jadwal salah mbiyen. Akhire nyong manjing ruang siji. Nyong tembe nyadar pas kuliahe wis rampung, neng kono nyong bingung nemen iz, akhire nyong takon dosen sing ngajar MPKT, monine kongkon langsung ngomong PA-ne bae. Nyong wis rada lega lah ya, secara miki bingung nemen. Nyong rencanane pan ngomong dina selasane, soale bar MPKT ana kuliah maning. Bar kuliah ana ngumpul-ngumpul karo senior, asline yaaa penting ora penting sih! Awit sing jam siji, sampe jam setengah lima, senior kwe dongene njaluke apa sih? Ngongkon-ngongkon yunior sakepenake dewek, prengasane apik ndean oh. . . jare nyong tah ya, sebagai seorang yang perpendidikan tinggi dan mengaku bermoral dan berintelektual (ari sing ngaku kaya kuwe, ari sing ora yaaa karepe!) dongene aja mbuang-mbuang waktu nggo hal-hal sing ora kepepet karo penting. Oke wis, ngumpul nggo tujuan sing apik, eben luwih perek karo senior, trus kenalan karo kabehe. Tapi, memange laka apa sing carane luwih efektif? Toh, saben bocah wis nduwe keperluan sing asline luwih penting karo mendesak ketimbang mau.


             Nyong paling ora seneng, ari senior ngadakna ngumpul-ngumpul kwe nggo nggolet maba sing ayu karo kasep. Takone, wis duwe pacar apa durung? Jare nyong pribadi, ari pan takon kaya kuwe aja neng forum-forum sing pancen ora pantes. Kuwe tah nggo kepentingan pribadine uwong oh, dadi para senior sing ngrasa esih nduwe moral intelektual, nyong mein saran, aja kaya kuwe ya mas-mas, mba-mba! Untuk menghormati, menghargai, dihormati dan dihargai seseorang, ora kudu kaya kuwe carane, neng UUD 1945 laka kaaa. . . dadi laka aturan resmine, titik. Nggo bocah-bocah maba, ngko ari koen-koen wis pada dadi senior, nyong njaluk tulung kerjasamane, aja pada kaya kuwe. Ente-ente kabeh kwe harapan bangsa, ngarti? Syukur ari ngarti, ari ora yaaa goleti, bisane ora ngarti.


             Lanjut yuh, wis kaya kuwe, balike nunggu sing arane bis warna kuning gratis, alias bikun, suwene por-poran, masya Allah nemen lah pokoke. Nyong dudu moni nyalahna puasa, ora tah ora, wis kesel nemen, endase mumet, pas lagi puasa, tase abot, nggawa laptop ana apa, laka bikun maning, ya wis oh, pating tlektek mbuapa!! T_T


Bener-bener sing arane dina pertama, ora enak nemen iz. . .
Nyong pengin dina selasane luwih apik saka wingine, amin.

Komentar

Budi Hartanto mengatakan…
njiiiiiing!!! idha!!! hidup tegal!!! ah bangga gw kompasnya orang tegal...hahahahahahahahaha
IdhaUmamah mengatakan…
waahaha..
asik-asik,
abis gpmb, kita wajib pulang bareng, abis itu ke alun2, muter2 slawi, ahh! pokoke semuanya.
hohoho..
:D

Postingan populer dari blog ini

DIJUAL SEPATU COLLETTE

Hai, kali ini saya mau jual sepatu nih: - Jenis: Sepatu Collette (*namanya tetap sepatu, karena bagian belakangnya tertutup—meskipun model bagian depannya slipper ) - Ukuran: 39 - Warna: abu-abu, merah muda - Harga: Rp160.000,- (harga asli Rp189.900,-) berikut penampakannya: Sepatu baru, belum pernah dipakai. Cocok banget buat temen-temen yang suka hangout, tapi tetep gaya. Nyaman, bahannya semi-beledu (*kata nonbakunya ‘beludru’). Kenapa mau dijual? Karena butuh tambahan uang untuk beli sepatu trekking, hahaha. Eh, tapi serius. Bakal seneng banget kalau ada yang berminat dan bantu saya menyelesaikan perkara jual-beli sepatu ini.  Info lebih lanjut, bisa hubungi saya via twitter/facebook: @idhaumamah  atau  Mursyidatul Umamah , terima kasih banyak :)

RENUNGAN

Monday May 04th 2009, 10:50 pm Suatu ketika, seorang bayi siap untuk dilahirkan ke dunia.. Menjelang diturunkan, dia bertanya kepada Tuhan, “para malaikat disini mengatakan bahwa, besok Engkau akan mengirimku ke dunia, tetapi bagaimana cara hamba hidup disana? Hamba begitu kecil dan lemah,” kata si bayi. Tuhan menjawab, “Aku telah memilih satu malaikat untukmu, ia akan menjaga dan mengasihimu,” “tapi, di surga, apa yang hamba lakukan hanyalah bernyanyi dan tertawa, ini cukup bagi hamba untuk bahagia,” demikian kata si bayi. Tuhan pun menjawab, “malaikatmu akan bernyanyi dan tersenyum untukmu setiap hari dan kamu akan merasakan kehangatan cintanya, dan membuatmu jadi lebih bahagia,” Si bayi pun kembali bertanya, “dan apa yang dapat hamba lakukan saat hamba ingin berbicara kepada-Mu Tuhan?” “malaikatmu akan mengajarkan bagaimana cara kamu berdoa.” Demikian Tuhan menjawab. Si bayi masih belum puas, ia pun bertanya lagi, “hamba mendengar, bahwa di bumi banyak orang jahat, lalu siapa yan

Merdeka di Gunung (Anak) Krakatau

Dirgahayu RI ke-68! Bagi saya, 17 Agustus tahun ini terasa berbeda. Akhir pekan 16—18 Agustus pun terasa panjang, biasanya kan nggak terasa, tiba-tiba udah Senin lagi. Rasanya tak berlebihan bila saya menyebut mereka keluarga baru. Entah ini keluarga baru saya yang ke berapa. Pastinya, saya nyaman bersama dan berada di dekat mereka. 25 orang pemberani yang punya nyali luar biasa; dengan karakter yang unik; juga tingkah laku yang cukup gila. Hahaha. Kami berhasil menaklukkan Gunung (Anak) Krakatau. Ya, bagi saya semuanya berhasil—meskipun ada beberapa yang lebih super lagi melanjutkan perjalanan sampai puncak. Kadar ‘berhasil’ setiap orang memang berbeda. Bagaimanapun itu, harus tetap mengucap Hamdalah. Sekadar pengetahuan, Gunung Krakatau meletus pada tahun 1883. Kemudian, tahun 1927 lahirlah Anak Krakatau. Medan Gunung Anak Krakatau ini tidak terlalu sulit. Beberapa meter pertama kita akan menemui pohon-pohon kecil di kanan kiri jalur. Sisanya pasir putih dan bebatuan. M